Boer

Hjoed efkens de fiets pakt. Heading for the west: Beetsterzwaag. Efkens oan stekke bij Pake en Beppe - pear bakjes kofje en de Bern wienen d'r ek - en wer troch. Weer wat paadjes ontdekt. Sommige hielden vlot op, andere leveren mooie lusjes op om een volgende keer toe te voegen aan een knappe route. Op vertrouwd gebied zat ik op een gegeven moment achter een man, ik denk een boer - met laarzen -, op een gewone fiets over smalle onverharde paadjes met veel wortel werk. Geen punt voor 'm. Met een behoorlijk gangetje stoof ie er over heen. Toen kwam er een behoorlijke droge sloot waar ie door heen moest. Probleempje? Zoals goed boer betaamt trotseerde hij dit zonder een spier te vertrekken. Cool. En door. O ja, onderweg nog even m'n beugeltje uit mijn mond verwijdert met de bidon. Iets wat je moet kunnen. Hoe dan ook, toch weer 43 kms op de klok.  

4-daagse

Besefte dat m'n dagboek toch niet compleet is wanneer ik niet rep over de stage in het Zuiden met een Klasbak delegatie. Nou Gerrit, hoe kijk je er nu terug? Leuk dat je het vraagt: het waren 4 fantastische dagen. Dag 1 mooie route uit de mouw geschut door aanvoerder Richard, goed te doen zo'n dikke 70 kms meende ik. Dag 2, meteen al een zware jongen met 120 kms. Dit was de verkorte versie die best lang was geworden. Hier zaten elementen in van de Klimclassic. Maareuh, Klimclassic op z'n slechtst. Ik vond de route niet mooi terwijl ik dit anders een fijn ritje vond. Kwam het door dag 1 met een oogverblindende route en dat dit nogal een contrast was? De vraag stellen is hem beantwoorden. Dag 3 ook nog 100kms. Ook een mooie route maar het aantal kilometers had minder gekund, maar toch goed te doen. En dan Limburgs mooiste, 135 kms en ik vond m zwaar. Op het eind ging het licht uit maar op karakter door. Vergeet ook 's avonds niet, met die fantastische gesprekken zonder inhoud. Weer nieuwe Klasbakkers leren kennen en...natuurlijk Nederland - Spanje. Dat was een mooi feesie. Al met al - ik wist dat inhoud parten kon spelen en brak me uiteindelijk de laatste dag op, echter zonder taferelen van wachten van club op me (gelukkig). Had ik al gezegd dat ik een mooi shitsje kregen hef - roze natuurlijk en Boretti. Eeuh, ik sis, ken wol is wer!

NK wielrennen

Vandaag had ik bedacht dat ik het onderscheid met Sven Kramer, Jorrit Bergsma en een Stroetinga ging maken met een andere fiets. Juist de MTB. Terwijl zij fietsten in Ureterp fietste ik ook, ook op het parcours. Wel werd ik gesommeerd me hier van te verwijderen. OK dan, als ik als concurrentie wordt gezien dan taai ik wel af... Vanuit Ureterp naar het Oude Bos, Duerswalderheide en vervolgens naar het Mandefjild. Het fietste lekker, gemakkelijk en genoot van mijn LTD. Een weekje rust doet je goed. Over de duinen van Bakkeveen scheerde ik langs bomen en gleed door het mulle zand. Even stoppen bij de 3 provincien, Snelle Jelle naar binnen een slokje water en weer door. Toen weer door het Oude Bos om vervolgens thuis te geraken. Tsja, dat laatste, de overgangen bij het NK parcours waren nu iets minder soepel. Zo moest ik toch nog een paar kilometer om rijden om daadwerkelijk thuis aan tafel te kunnen zitten. 43 kms met een goed te verdedigen gemiddelde. Lekker douchen, bakje Mac de Roni naar binnen en fietsen kijken. Elite zonder contract, keurig gefietst, 45 km gemiddeld (en dan nog geen contract) over 180 km!

Vormbehoud

Vandaag, tussen de bedrijven door, nog even vormbehoud kunnen tonen. In een 70km durende tocht rondom Norg, kwam ik op waardes waarop ik ooit geselecteerd ben voor het Klasbakkenteam. Dat zit weer goed dus. Ik twijfelde bij het weggaan nog om mijn anti regen donut mee te nemen. Onzinnig, dacht ik, maar vooruit maar. Nou, die heb ik toch geruime tijd aangehad. Men zegt dat er niks boven Groningen gaat, bullshit, wat dacht je van een donkere wolk met veel regen daarin. Niet dat het zoveel geregend had dat je Polo kon spelen, nee een Polo speelde met mij. Met een man achter het stuur van naar schatting 180 jaar werd ik tot 3 keer getoetst of ik wel scherp was. Ik was dat, hij niet! Eerst fietste ik 'm op het fietsgedeelte rechts voorbij. Hij dacht van niet. Toen ik uit de mangel kwam deed ie poging 2. Zelfde aktie, iets andere lokatie. En later nog een keer bij een rotonde. Weer hij, wie heeft hem gestuurd? Afijn, I am still alive en ondanks wat vochtigheid lekker gefietst. Euuh, op naar Ruud Pastei zeg ik.

En nu?

Vanavond was het de bedoeling om te gaan fietsen. De lucht betrok en dat was voor mij het sein om mijn MTB outfit aan te trekken. Even later beneden kwam het weer nogal vochtig op mij over. Na wat foeteren hier en daar uiteindelijk maar mijn hardloop setje aangedaan. Rondje Friesepalen werd het. Al een tijdje had ik niet meer gelopen. Snelheid was er wel maar om de adem in bedwang te houden moest ik het niet te gek doen. Halverwege piste een hemelse grootmacht over me heen denk ik. Wat een bak met water kreeg ik over me heen. Al soppend ging ik verder. 7,5kms, lekker gelopen maar alles maar dan ook echt alles was nat.

The Switch

Je zit in Vaals. Je hebt én de MTB én de racefiets mee. Wat doe je? Wielrennen heb je al gedaan maar, wel alleraardigste heuveltjes (Vaalserberg?)gespot om bij het Drielandenpunt te komen. Dus begon ik op de racefiets. Ik had de klim iets langer verwacht en dus al snel bereikte ik het Drielandenpunt. Daarna afdalen, weer stijgen, klein stukje afdalen en reed weer langs het park. Dan maar even switchen. Ik pakte de MTB, flesje overzetten, andere schoentjes aan en weg. De eerste gelegenheid om me off the road te begeven greep ik aan. Mooi stukkie afdalen met grind en keien. Toen  geraakte ik op een officieel MTB parcours. Ik schat in dat het die van Epen is. Zo, das toch even andere koek dan Bakkeveen, Beetsterzwaag maar ook Appelscha. Wat een hoogte en hellingen, wat een ruige paadjes met doornige struiken omgeven (en de andere kant prikkeldraad. Tsja, even een schrammetje meepikken. En weer afdalen. M'n schijfremmen jankten er over,ik heb er maar water over gegooid om af te koelen. Ppsst, een enorme rookpluim ontsteeg uit de schijven. Even wachten en weer gaan. En dan, dan zit je opeens in het midden van de prairie. De route zegt nog verder weg, Gerrit zegt navigatie inschakelen. Zo, via fantastisch mooie weggetjes weer op de plaats van bestemming gekomen. Mooi man.