Lopen, lopen, stop.

In het weekend kon ik helaas niet sporten. Ik mocht - laten we zeggen - als Floris Nightingale mijn door griep gevelde familieleden bijstaan. Ook gooide een ladder roet in het eten ( voor zo ver dat kan). Na een redelijke veldje grond omgespit te hebben, wilde ik nog even een ladder wegzetten. Pats, ook bij mij spit of in ieder geval: het schoot in mijn onderrug. Weer een blessure. Dit zou vast morgen (toen zondag weg zijn). Nou, ik voel het nu nog. Maandag wel getraind alsin een alternatieve training - heel rustig. Vanavond ook weer even een testje gewaagd. Ik zou fietsen, maar toch maar lopen met het oog op zaterdag (Oranjewoudloop). Mwa, 't ging maar aanzetten voelde ik nogwel en snel ging het ook niet. Zaterdag wel/niet? Moarn maar wer efkens in t waar sjen.