Vrede

Na wekenlange psychologische oorlogsvoering -met de ATB- heeft een toenaderingspoging van gisteravond zich ontwikkelt tot een (tijdelijk?) staakt het vuren.

Het kwam die avond tot een handgemeen waarbij in luttele minuten een binnenband werd vervangen, in nog lutteler minuten de remmen afgesteld, en in het meest luttele draaiende onderdelen geolied. 

Ik noem het nu een vlaag van verstandsverbijstering. Na nog een aantal keren te hebben gewaakt - zijn de banden nog vol, lopen de wielen nog steeds vrij, zit er nog smeersel op - leek het zowaar meer dan een pronkstuk wat aan het plafond hangt. Ik zou er op kunnen fietsen.

En dat is wat er gebeurde. Vanochtend heb ik gefietst. Het begin voelde wel als een Russisch roulette. Ergens moest een hinderlaag zijn, maar waar? Op 2 km gebeurde het, de versnellingen staakten. Welke combinatie ik op dat moment ook probeerde, ik werd niet gedreven door de ketting. Na lang vloeken en kort prutsen werkte het zowaar weer. Vanaf dat moment - daar komtie - heerlijk gefietst op m'n ATB! Geen ongein meer onderweg dit was't! Wat was't? Een good old Bakkeveentje, van een kleine 30 kms. Heeeerlijk weer!

http://ridewithgps.com/trips/1839160?privacy_code=l51BD5y34tWMcEDH
http://ridewithgps.com/trips/1839150?privacy_code=Rgr3nfn7jJJsYN4d