Road to Barratti

Nog even Toscane. Een van de laatste dagen aldaar, ondanks de slechte wegen, op de racefiets gestapt. Castagneta Carducci: 't klinkt niet alleen mooi, 't is daar ook mooi. En het lag op een berg(je). Dus ik van de camping en naar het dorpje. Eventjes klimmen en toen was ik boven. Ik wilde rechts maar werd verleid door een bordje met een fiets er op en ging links. Vage weggetjes, onverhard, veel insecten, veel vuil van een hoosbui nog op de wegen, mwa. Nog steeds is mij onduidelijk waarom de bewegwijzering een fiets duidde, maar klaar. Leek dit weggetje gewoon bij de camping weer uit te komen. Niet verwacht, verrassing. Toen koers gezet naar Barratti. We waren daar met de auto geweest vanwege een mooi strandje en bovenop de berg een vervallen 'borgo'. Met de auto vond ik het link - zo stijl - dus dat moest met de fiets bedwongen worden. Inderdaad, erg steile stukken. Ik moet de computer nog uitlezen maar sluit niet uit dat het gros van de route naar boven boven de 10% was. Boven even in de borgo rondgelopen en toen weer naar beneden. Ik liet de remmen 1 keer eventjes gaan en zat zo boven de 70km. Niet te lang dus. Toen weer terug naar de camping. O, ja, dat was nog een leuk toetje. We stonden op een terrassen camping en de weg daarna toe was ook erg steil. Dus na 80 km deze nog beklimmen en toen...weer bij de caravan. Onze goedbedoelende buurman sprak me direct aan bij bovenkomst. Maar probeerde hem tussen het hijgen door duidelijk te maken dat ik er net was en het laatste klimmetje errrug pittig vond. Hoedanook, mooi ritje!